سنگ آکوامارین

سنگ آکوامارین  (Aquamarine stone) یک سنگ قیمتی محبوب آبی رنگ است. بعد از زمرد، مهم‌ترین عضو خانواده بریل‌ها است رنگ آبی آن برگرفته از دو کلمه آب و دریا است و زمرد بحری (دریایی) نیز نامیده می‌شود. هنگام استخراج پراکندگی‌ها و طیف‌هایی از رنگ سبز درون سنگ رویت می‌شود که با کمک از روش بهسازی با حرارت برطرف خواهد شد.

آکوآمارین گوهری بسیار محبوب است و اگر سایز بزرگتری داشته باشد و رنگ آن پررنگ‌تر باشد ارزش بیشتری خواهد داشت. تعداد درون گیرهای آن به مراتب کمتر از زمرد بوده و طبیعتاً گوهری خوش آب‌تر و براق‌تر است منابع اصلی آن در برزیل، روسیه، آفریقا و ایالات متحده است.

تولیدات صنعتی سنگ آکوآمارین

تولید مصنوعی آن رایج نیست اما جایگزین‌هایی نظیر کورندوم مصنوعی، گارنت و شیشه دارد. اسپینل مصنوعی آبی رنگ نیز به جای آکوامارین استفاده می‌شود. اما با چلسی فیلتر قابل شناسایی هستند. ممکن است توپاز آبی به جای این گوهر اشتباه گرفته شود اما به طور نرمال توپاز دارای جلای بیشتر است و در مقایسه با آکوامارین لغزنده‌تر می‌باشد.

تاریخچه سنگ آکوامارین

تاریخچه سنگ آکوامارین به دوران مصر باستان و بعد از آن ، بیش از چهار هزار سال پیش برمی گردد. طبق افسانه ها ، پری هایی دریایی افسانه ای این سنگ آبی روشن را به عنوان یک گنج نگه داشته اند. از این افسانه و همچنین ظاهر این سنگ ، این باور ناشی می شود که  آکوامارین سنگ خوش شانسی ملوانان است. از آنجا که پری های دریایی به ماده معدنی آبی توجه زیادی داشتند ، از ملوانانی که از این سنگ استفاده می کردند، محافظت می کردند. این تاریخ افسانه ای تا به امروز بخشی ضروری از معنای این سنگ باقی مانده است.

شهرت بالای این سنگ در تمام دوران روم و یونان باستان ادامه داشته است. در آن زمان اعتقاد بر این بود که این سنگ آبی و شفاف سفرهای ایمن از طریق دریا و عبور ایمن دریانوردان را فراهم می کند. همچنین مشخص شد که به بهبود بیماری های دریایی کمک می کند. رومی ها از این سنگ برای تصفیه آب استفاده کردند و این کاربرد را یکی از دلایل معنی آکوامارین دانستند. برای استفاده هرچه بیشتر از قابلیت های تصفیه سازی سنگ آبی ، رومی های ثروتمند از آن جام می ساختند و در آن آب می نوشیدند. این ماهیگیران رومی اولین کسانی بودند که از سنگ قیمتی به عنوان aqua marinus یاد کردند که در لاتین به “آب دریا” ترجمه می شود.

باورهایی در مورد سنگ آکوامارین

آنها اعتقاد داشتند که این سنگ  صید خوب را تضمین می کند و خوشبختی و سعادت را برای کسانی که آن را با قایق های ماهیگیری خود حمل می کنند ، به ارمغان می آورد. این سنگ گرانبها اغلب توسط پزشکان روم باستان برای درمان ضعف هضم غذا و سایر اختلالات گوارشی استفاده می شد. در طول سال ها ، همه این باورها خود را به عنوان بخشی از معنای سنگ آکوامارین تقویت کرده اند. تصور می شد که این سنگ برای محافظت از روحیه خوب ضمن محافظت از تاریکی به کسی که از آن استفاده می کند، کمک می کند. از جوانی و شادی ابدی نیز اغلب به عنوان قسمت هایی از معنی آکوامارین یاد می شود.

طبق گفته مصریان باستان ، آکوامارین متعلق به الهه های دریا بوده است. تعویذهای ساخته شده از این سنگ اغلب برای تسکین درد و سلامتی توسط مردم آن دوران استفاده می شد. باستان شناسان دانه های سنگ های قیمتی را در گودال های مومیایی و سارکوفاژی مصریان باستان پیدا کرده اند. رئیس جمهور برزیل در سال ۱۹۵۳ یک گردنبند از سنگ آکوامارین به ملکه الیزابت دوم هدیه داد و رنگ آبی این سنگ چنان ملکه را مسحور کرد که چند سال بعد تصمیم گرفت تا از این سنگ های قیمتی را تهیه کند.

خواص درمانی سنگ آکوامارین

استفاده از آکوامارین سیستم دفاعی بدن را به ویژه در برابری آلرژی‌ها و حساسیت‌ها تقویت می‌کند. مالیدن آکوامارین و نیز گذاشتن آن برای ساعاتی در استکان آب و مالیدن آن آب به پوست حساسیت‌های پوست را رفع می‌کند. این سنگ می‌تواند ناراحتی‌ها را از مجرای تنفسی بزداید و باعث درمان برونشیت و تقویت تارهای صوتی شود. باعث تقویت شجاعت در انسان شده و آگاهی معنوی را بیشتر می‌کند. سیستم دفاعی بدن را قوی کرده و اثرات ناشی از پرکاری این سیستم را کاهش می‌دهد. بلور آن طبع آرام دارد و کم کننده استرس است.